Nog maar 8 nachtjes !

Heehoi!
Over 8 nachtjes is het zover! Dan vlieg ik naar de andere kant van de wereld. Ik kan het nog niet helemaal beseffen en ik heb nog helemaal niet het gevoel dat ik al bijna dit kleine kikkerlandje voor een jaar inruil voor hele andere landen. In principe is alles geregeld en ben ik echt bijna klaar om weg te gaan. Ik heb mijn visum, allerlei veel te omslachtige formulieren zijn al ingevuld en mijn ticket is geboekt, ik vlieg van Dusseldorf naar Amsterdam, van Amsterdam naar Hong Kong en van Hong Kong naar Sydney. Misschien een beetje raar dat ik van Dusseldorf naar Amsterdam vlieg en daar vervolgens 4 uur moet wachten, maar het was 200 euro goedkoper. En in Amsterdam hoef ik me ook niet te vervelen, want Nienke komt me daar opzoeken!!! De laatste vier uurtjes in Nederland krijg ik dus gezelschap van mijn beste vriendinnetje. In Hong Kong hoef ik maar 1,5 uurtje te wachten. In totaal ben ik 27 uur onderweg en kom ik 19.30 uur lokale tijd aan in Sydney. De eerste drie nachtjes zal ik in een Hostel overnachten en zal er van alles geregeld moeten worden, zoals mijn Australische bankrekening, simkaart en de Working With Children Check. Vrijdags word ik dan opgehaald door een grote bus, en rij ik van Sydney naar Canberra (de hoofdstad van Australië). Hier zal ik opgehaald worden door de familie Scott. De familie waar ik terecht kom, bestaat uit een alleenstaande moeder, Kylie. Ze heeft twee kinderen, een meisje van 10, Georgina, en een jongetje van 6 Ashton. Ik heb al een aantal keren met ze geskyped. En ik kan niet wachten om ze in het echt te ontmoeten! Ze zijn zo enthousiast! Ze wonen in Campbell een soort suburb van Canberra. Canberra is de politieke hoofdstad van Australië, het is ook niet toeristisch ofzo, en dat vind ik eigenlijk wel leuk! Als ik straks ga backpacken (van Sydney tot Cairns), kom ik waarschijnlijk langs nog genoeg toeristische plekken. Er zijn ook erg veel mooie natuurreservaten in de buurt heb ik gehoord van de au pair die er op dit moment zit. Ik heb haar ook al een aantal keren gesproken, en ze was ook heel enthousiast over de familie.
Maar nu het zo dicht bij komt is het natuurlijk ook tijd voor afscheid nemen van de mensen in Nederlandje. Het begon al bij mijn meisjes van de gym. 16 april gaf ik mijn laatste gymles, en wat ben ik toen verwend! Ik heb zulke leuke kaartjes, cadeautjes en chocolaatjes gekregen! Na iedereen een dikke knuffel te hebben gegeven gingen ze weg en was het toch wel raar om doei te zeggen voor een jaar. Daarna kom je natuurlijk nog allemaal mensen tegen waarvan je niet weet of je ze nog ziet voordat je weggaat, dus dat is ook wel raar afscheid nemen. Eergisteren had ik mijn afscheidsfeestje, en wat was dat leuk! Met superveel gezellige mensen hebben we gezellig wat biertjes en wijntjes gedronken. Ongeveer de helft bleef slapen, omdat de laatste bus naar Enschede natuurlijk al lang vertrokken was. Maar ook dit was wel een raar afscheid. Van mijn vriendinnetjes van thuisthuis moest ik wel echt afscheid nemen en dat was wel een beetje moeilijk en raar. Maar mijn jaarclubje en huis en de meisjes van Bonovide die zie ik nog wel deze week, dus dat afscheid moet nog komen Maar al met al was het wel supergeslaagd allemaal! Het echte aftellen is begonnen..